Ruim een maand geleden stelde ik de vraag wat jullie gedachten zijn bij de term Netflixhouding. Meerdere mensen klommen in de pen om mee te denken. Hieronder een paar van de reacties:

Reactie 1:

Eénrichtingsglas. Je kent het wel, van die verhoorruimtes in Netflixseries

Reactie 2:

In mijn ogen heeft elke term uitleg nodig en zegt het ook veel over de mensen zelf. Uiteindelijk vertalen we het natuurlijk altijd ook in onze eigen taal. Met Netflixen weet ik wat jij bedoelt, en weten we in de klas van elkaar wat er dan bedoeld wordt. Dat is volgens mij de bedoeling van een begrip of term.

En ja, ook ik vind Netflixen niet passend in mijn woordenboek. Dat heeft vooral te maken met het feit dat Netflix me weghoudt bij echt contact en echte verbondenheid. Het roept bij mij weerstand op omdat ik daar soms ongewild tijd aan vergooi.

Hoe ik het vertaal in mijn taal is Actief Beschouwen of Bewust Beschouwen. Beschouwen als in Aanblikken, Aandachtig bezien, Bespiegelen, Considereren, Keuren, Gadeslaan.

En om te benadrukken dat het niet per ongeluk is en werk kost, benadruk ik dat met “Actief” of “Bewust. Actief is dan weer lastig omdat een actieve houding impliceert dat je voorover zit en ergens in mee gaat of in opgaat… Wetenschappelijk is bewust denk ik beter passend: het is Opzettelijk en Bedoeld (dus met voorbedachten rade en een doel). Feit blijft dat ook deze termen (AB-en of BB-en) altijd uitleg zullen behoeven en het liefst voor moeten worden gedaan…

Reactie 3:

Ik vind de Netflixhouding wel lekker pakkend. Wat ook nog zou kunnen: “puberhouding”. Als mijn oudste naar me luistert zit hij ook naar achteren geleund. Blijkt hij verrassend goed te luisteren trouwens. Maar hij zit ook zo als hij niet luistert. Of eigenlijk gewoon altijd 🙂 “De relaxstoel” of “de relaxhouding”. “De ontspannen observatie.” “De bioscoophouding”. Lijkt er een beetje op, maar er zijn zoveel streamingsdiensten tegenwoordig, en de Primevideohouding klinkt voor geen meter natuurlijk. Dus als je toch wat anders wil wat een beetje in de buurt ligt?

Reactie 4:

Ik denk dat welke term of metafoor je ook gebruikt, er mensen zullen zijn die direct voelen wat je bedoelt en mensen die het niet raakt of het anders zouden noemen. Met deze term moet ik denken aan dat zoveel mensen niet meer met aandacht één ding doen. Dus Netflixen met hun telefoon in de hand en ondertussen nog een appje sturen of Instagram checken. En dan snap ik dat de “Netflix” houding in de therapiekamer als afwezig wordt ervaren. Wat je eigenlijk beschrijft is het met aandacht observeren van wat er gebeurt. Dus echt present zijn. En juist door te voelen wat de interactie met jou doet, geeft dit informatie over wat wel of niet werkt.

Reactie 5:

Je uitnodiging bleef hangen bij mij en ik had eigenlijk al bedacht dat ik het weer los wilde laten omdat ik de metafoor van de Netflixhouding hartstikke leuk vind, toen ik gisteren aan mijn scriptie werkte en in het boek van Lambrechts las. Hij schrijft over ervaren, wat door Perls, Hefferline en Goodman als uitgangspunt in de Gestalttherapie werd genomen en waar het woord varen in zit.

En ineens moest ik denken aan mijn vader. Mijn vader is van de woordgrapjes. Als kind spaarde ik samen met mijn broertje al ons snoep op voor de zomervakantie naar Hongarije, dus mijn vader verklaarde toen het zover was dat het snoep voor hem was, want onderweg kreeg hij “Honga” aangezien hij degene was die moest “Rije”. Als puber vond ik het vervelend als hij wanneer ik “Hoezo?” vroeg, steevast antwoordde met “Ouzo is een Grieks drankje”. En altijd, maar dan ook altijd als ik hem bel en zeg ‘met Roos’, dan reageert hij met “Hé, Matroos!”

Ervaren. Varen. Reizen op de levensstroom tussen een steeds wisselend landschap. De therapeut als matroos, de cliënt als kapitein. Het varen samen met de ander beleven, het rustige water maar ook de stroomversnellingen, de hindernissen, het voorrang geven aan een grote boot die op de voorgrond verschijnt. Medereizigers leren kennen, alle hens aan dek. Alle zeilen bijzetten, de wind in de rug. Om te ervaren zijn we haast verplicht telkens opnieuw te beginnen, te ontdekken: het dek afnemen, om ons heen kijken waar we vandaag gaan varen, zodat we kunnen waarnemen wat er is.

Op zo’n moment valt ons programma weg, zegt Lambrechts. En op een zeilboot blijft de kapitein verantwoordelijk maar heeft de matroos het roer in handen. Hij heeft de leiding. Maar zonder samenwerking komt hij er niet. Hij moet regelmatig bijsturen, een beetje naar links, een beetje naar rechts. Maar ook eerst checken bij de ander: Klaar om te wenden? Bakzeil halen. Iemand de wind van voren geven. Steeds kijken, over welke boeg wil ik het gooien om de wind in de zeilen te houden? Koers houden en afstevenen op de veilige haven.

Achterover in het zonnetje. Net als bij de Netflixhouding kijken naar wat er gebeurt. Genieten van het uitzicht en bijsturen wanneer iets niet bevalt. Meedeinen op de golven van het leven. Uit welke hoek waait de wind? Is het nodig de zeilen bij te stellen? Een storm weerstaan omdat je niet alleen bent. Durf je als therapeut op de boot te blijven zitten? Zo nodig reddingsvesten uitdelen of zelfs een anker uitgooien.

Mijn persoonlijke kanttekening bij deze metafoor is dat het toch wat cliché aandoet. Ik pleit dus tegelijk ook voor het behouden van de unieke Netflixhouding. Maar clichés zijn er ook niet voor niets. Je blijft ze onthouden, zoals ik nooit meer “Hoezo?” kan zeggen zonder te denken aan het Griekse drankje.

De winnaar is

Nou, zo een aantal reacties, met dank aan Sijko-Jan, Peije, Gisela, Daisy en Roos. Wat ik mooi vind is dat alle inzenders het waarderen dat ik mijn “darling” ter discussie durf te stellen. Ook lees ik terug dat elke metafoor uitleg verdient. En bij de een blijft de ene metafoor beter hangen dan bij de ander. De kern is met aandacht observeren en dat is ook mijn invulling.

Persoonlijk vond ik reactie 5 het meest uitgewerkt en roep ik deze uit als winnaar van deze ronde. Roos heeft inmiddels een getekend exemplaar gekregen van “Hoe zat het ook alweer? Over systemen en interacties.” Wil jij ook kans maken op een getekend exemplaar, zend dan ook jouw metafoor aan ons op.

Ken jij mensen die interesse in onze manier van werken hebben?

Ken jij mensen die wel interesse in onze manier van werken hebben? In de eerste week van april besteden we vijf dagen lang live aandacht aan het hoe en wat van onze manier van denken en werken. Dit doen we middels 5 online-trainingen waarbij we deelnemers laagdrempelig kennis laten maken met onze methodiek. Deze vijf dagen willen jouw collega’s niet missen!